มาต่อคิวที่… ไส้กรอกอีสานคุณยาย

ช่วงท้ายๆ ที่ผมมาเรียนที่กทม. มักจะมีเพื่อนหลายคนมาถามประมาณว่า “มึงเคยกินร้านไส้กรอกที่มันมีบัตรคิวหรือเปล่าวะ ที่เชียงใหม่อะ แถวๆนิมมานฯ เห็นเค้าว่าอร่อย”….

จบประโยคนี้ผมก็นั่งครุ่นคิดอยู่นานว่ามันร้านไหนวะ ไม่เห็นเคยรู้สึกมาก่อนว่ามันมีเลย ร้านไส้กรอกที่เชียงใหม่ที่ผมว่าอร่อยระดับเวิร์ลคลาสก็ทยอยหายไปทีละร้านตามวันและเวลาที่ผ่านไป ,, เอาวะ เดี๋ยววันนี้ไปหาไส้กรอกกินตามที่เค้าลือกันมาดีกว่า

ตามล่าหาไส้กรอกที่เค้าต่อคิวกัน

พอเริ่มตกเย็น ตัวผมและผองเพื่อนก็แล่นรถออกมาหาร้านไส้กรอกที่เค้าว่าอร่อยนักอร่อยหนากันที่แถวๆ นิมมานฯ ฮะ จริงๆ โดยร้านไส้กรอกที่จะไปเนี่ยเค้าชื่อว่าร้านไส้กรอกคุณยาย เริ่มเปิดร้านช่วงเย็นๆ ซักห้าโมงครึ่งก็จะเห็นเค้าตั้งร้าน จนซักประมาณหกโมงก็พร้อมขายไส้กรอกละ ,, ส่วนทำเลร้านนี่ตอนเย็นๆ จะอยู่แถวๆ ร้านนมมนต์ (แต่พอตกดึกหน่อยเห็นเค้าย้ายไปฝั่งตรงข้ามตอนกลางคืนด้วยบางวันน่ะ) แต่ถ้าไม่รู้จัก ก็ลองสังเกตไอ้ที่คนเค้ามุงกันเยอะๆ น่ะครับ ,, ร้านเปิดจันทร์-เสาร์นะครับ

เยอะจนบางทีคิดว่า เยอะไปมั้ยอะ…

ส่วนนี่เป็นแผนที่พอสังเขป

View ใส้กรอกอีสานคุณยาย in a larger map

ต่อคิวกันดีกว่า

กำลังงงๆ กับจำนวนคน เพื่อนผมก็เรียกให้ไปหยิบบัตรคิว !!!

จริงด้วย!!! ถ้าเราปล่อยมันล่วงเลยไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ,, ว่าละก็ไปหยิบบัตรคิว ได้เป็นเบอร์ 23 ,, ซึ่งในขณะที่ผมหยิบบัตรคิวเสร็จ ทางพนักงานจัดสรรลำดับได้ตะโกนเรียกให้เบอร์เก้ามาเอาไส้กรอกที่สั่งไว้ได้แล้ว (จากนั้นก็มีน้องนักเรียนเดินไปหยิบใส้กรอกแล้วจ่ายตัง)

เฮ้ย!!! เบอร์เก้าเลยเหรอะ!!! แล้ววันนี้ต้องมายืนรอไส้กรอกอีกตั้งเป็นสิบกว่าคิวเนี่ยอะนะ ไกลไปไหม ,, ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าต้องมารอต่อคิวไส้กรอกอีสานอย่างกะคริสปี้ครีม มันเซเลปมากเกินไปละนะไส้กรอกอีสานเนี่ย!!

เอาวะ ,, รอก็รอ

เฝ้ารอและเฝ้าคอย

หมายเลขแล้วหมายเลขเล่าที่ผ่านไปไม่ได้มีผลที่จะทำให้ลูกค้าที่มาอุดหนุนลดน้อยลงแต่อย่างใด ซ้ำยังจะมีลูกค้าทยอยมาเรื่อยๆ เหมือนกับนัดกันมา บางคนให้อารมณ์เหมือนมาสนิทกันเพราะมาต่อคิวไส้กรอกอีสานนี่แหละ ,, โอ้โห เราคงไม่รู้จักกันเลยถ้าไม่มีได้ต่อคิวที่นี่สินะ

แต่สำหรับมือใหม่หัดต่อคิวอย่างผม แนะนำว่าระหว่างที่รอคิวให้พลิกดูด้านหลังแผ่นป้ายแล้วเลือกว่าเราจะกินอะไร แล้วสังเกตว่าไอ้ที่เราจะกินมันมีโหงวเฮ้งเหมาะสม เพราะระบบของที่นี่คือพอถึงคิวเรา เค้าจะเรียกให้ไปเลือกว่าเราอยากจะกินอะไรบ้าง ,, และถ้าพอถึงคิวเราไปงกๆ เงิ่นๆ ก็จะโดนสายตาผู้คนที่ต่อคิวอยู่ดูแคลนและเหยียดหยามเบาๆ ว่าเอ็งมัวแต่เอาเวลาต่อคิวไปเล่นทวิตเตอร์หรือไงฟระ!! ทำไมถึงไม่เตรียมพร้อม

กับอีกอย่างนึงที่แนะนำระหว่างรอ คือเดินไปเลือกผักตรงตู้ด้านข้างๆ ,, ให้จินตนาการแบบสลัดบาร์ของซิสเล่อซ์ เราก็ไปหยิบถุงหิ้วมาแล้วก็ตักผักที่เราอยากกินมาใส่ ไม่ว่าจะเป็นกะหล่ำ, ผักชี, ขิง, พริก ฯลฯ ก็ตามใจ เลือกไปแบบไม่อั้น แต่ไม่ต้องเอาไปเยอะจนถึงขนาดผัดผักกินได้ไปอีกครึ่งเดือนนะ มันก็แลดูเยอะไป

รอเกือบประมาณ 20 นาทีก็ถึงเวลารอคอยครับ ,, ในจุดนั้นเหมือนเราถูกเรียกออกไปรับรางวัลออสการ์เลย ทุกสายตา (ของคนที่รอ) จับจ้องมาที่เรา จากนั้นเราก็เดินเฉิดฉายเพื่อไปรับไส้กรอกอีสานกลับบ้านไปเป็นอันเสร็จพิธี

แม้ตอนเราได้ไส้กรอกเสร็จ มองเหลียวไปกลับพบว่าจำนวนคนที่ต่อคิวนั้นไม่ได้พร่องลงเลย ,, และจะเพิ่มขึ้นนิดๆ ด้วยซ้ำ

ลองชิมไส้กรอกร้อนๆ กัน

วันนี้ซื้อมาหมด ทั้งแบบหมูวุ้นเส้น (ลักษณะเหมือนลำไยแกะเปลือกอะ, มันจะใสๆ หน่อย), หมูธรรมดา, หมูเปรี้ยว (ส่วนตัวผมแยกความต่างของความเปรี้ยวและความธรรมดาไม่ออก), หมูเผ็ด (อันนี้เผ็ดๆ ขึ้นมาหน่อย แต่ไม่ได้มีนัยสำคัญมากเท่าไหร่) และไก่ (ที่ร้านจะชื่นชมใส้กรอกไก่มากๆ เพราะเป็นสูตรของร้านเอง) เอาเป็นว่าสรุปเป็นข้อๆ หลังจากชิมคือ

• ส่วนตัวชิมแล้วรวมๆ ผมว่าเป็นไส้กรอกที่รสชาติเฉยๆ ดาดๆ มากๆ ,, ไม่ได้อร่อยแบบว่าอร่อยซี๊ดโดนใจหรือดิฉันอยากต่อคิวเพื่อกินอีก
• เนื้อหมูก็ไม่ได้เยอะมากอย่างที่คิดไว้นะ เครื่องเทศก็ไม่ได้เข้มข้นซักเท่าไหร่
• โดยเฉพาะไอ้ไส้กรอกวุ้นเส้นลูกเล็กๆ ตัวใส้กรอกแม่มใสมากๆ เพราะที่ใสเนี่ยมันมีแต่วุ้นเส้น ไม่มีหมูเท่าไหร่เลย แถมการปรุงรสนี่แสนจะจืดจาง
• ส่วนไส้กรอกหมูธรรมดา/เปรี้ยว/เผ็ด อยากบอกว่าลิ้นผม (และเพื่อน) แยกความต่างของแต่ละอย่างไม่ออกนะ ถ้าเค้าไม่หยิบอะไรที่ซ้ำกันมา 3 อย่างก็คงเป็นการปรุงรสที่ธรรมดามากๆ
• ส่วนไส้กรอกไก่ที่ทางร้านภูมิใจมากส์ นี่ผมว่าพอถูไถอะ อร่อยแบบกรุ้มกริ่มพอทำเนาแต่เหมือนยังไม่สุดเท่าไหร่

สรุปตรงๆ เลยนะ ผมว่าเป็นอะไรที่กินแล้วเฟลมากๆ ผิดกับความคาดหวังที่ตั้งไว้สุดๆ ,, โดยเฉพาะกับจำนวนคนที่มาต่อคิวเนี่ย คือแบบถ้าทั้งร้านเนี่ยไม่มีใครมาต่อคิวเลยผมยังโอเคบ้าง แต่นี่คนมาต่อคิวจากไหนกันเยอะแยะวะเฮ้ย โดนเพื่อนหลอกมากินหรือหลงกลใครมาอ๊ะป่าว ,, มันไม่ใช่อะ ไม่ใช่เลยจริงๆ

บางครั้งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมรสชาติถึงไม่สัมพันธ์กับจำนวนคนต่อคิว ,, หรือมันผิดที่ลิ้นเราเองหว่า